බඹරතැන්න - 02 කොටස 

ඩිංගිරාළගේ දැගලිල්ල ඇට අමුත්තක් නොවේ. ඉහේ කෙස් ගානට වඩා ඈට මේ මොහොත හුරුය. උපරිම ජවය ගෙන දෙතුන් විඩක් හොලවත්ම ධාතු පිටවීම ඇරඹිනි. සැබැවින්ම හතර අතට විදි ධාතු පහරවල් ඇගේ චීත්ත රෙද්ද පුරා විසිරුනි. 

උම්මාහ්… මයෙ රන් කොටේ… 

සිය අඹුවගේ කම්මුල පිරීයන්නට හාද්දක් දුන් ඩිංගිරාළ නැගිට්ටේය. කිසිවෙකුත් හොරා සුව පහසක් ලැබූ අඹුසැමියන් නිවසට දෙසට පියමැන්නේය. 

අද එතැන් සිට....

මෙතුවක් වෙලා ඇස් කන් ඇරගෙන ගස් මුදුනේ උන් සිරිමලාගේ ඇරුනු මුව තවමත් එලෙසමය. අම්මාත් අප්පොච්චාත් කෙරුවේ කුමක්ද යන්ට ඔහුට මහත් ප්‍රෙහෙලිකාවකි. සුමුදු කෙලී නිරන්තරෙන් දෙතනේ එල්ලී සිටීම හැබෑය. සිරිමල් එවැනි වාර අනන්තවත් දැක් ඇත. 

නමුත් අප්පොච්චා කිරිතනේ ඉරුවේ අහවල් ලබ්බකටද…

එසේම අප්පොච්චාගෙ අමුඩ කොටේ අස්සෙන් එලියට ගත් බාවාගේ තරම ඔහු පුදුමයට පත් කර තිබින. 

ගස් මුදුනේ සිටම සිරිමලා කලිසම පාතට කරේ තමන්ගෙ බාවා දැකීමේ අරමුනෙනි. 

හප්පා… අප්පොච්චාගෙ එක මේ වගේ තුන් ගුනයක් විතර ඇති…

ඔහුට කල්පනා විනි. 

නමුත් චූ පහර විදීමට ඇති දන්ඩ අතගගා අම්මා කෙරුවෙ කුමන විගඩමක්ද… 

කෙදිනවත් නොවූ අයුරින් සිය යගදාව ප්‍රානවත් ව ඇති බව වැටහුනු සිරිමලා කලබල විය. මොහොතින් ඔහුට සිය මවගේ ක්‍රියාව සිහිපත් විනි. අප්පොච්චාගෙ බාවා තිබුනේද ගල් ගැසුනු අයුරිනි. අම්මා එය හෙලචු හැටි හොදට මතකය. නමුත් ඒ ක්‍රියාව අවසානෙ අප්පොච්චාට ගියේ චූ නොචන වග නම් පැහැදිලිය. එසේ නම් ඒ කුමක්ද… සිරිමලා තව දුරටත් අවුලේ පැටලිනි. 

අප්පොච්චාගෙ බාවා තිබෙන්නෙ චූ පහර දැමීමට නොවේද… එසේ නම් ඔහු චූ විදින්නේ කෙසේද… 

සිරිමලා කල්පනා කලේය. මීට ටික දොහකට කලින් වෙලෙ සිට පැමිනි අප්පොච්චා කොස් ගහ මුලට චූ පහර විදපු හැටි මතක් විය. 

එසේ නම් අම්මා දන්ඩ අතගගා එලියට ගත්තේ මොනවාද… සමහරවිට සෙලවූ විට එසේ සිදුවීමට හැකිද… 

පඹ ගාලක පැටලුනු සිරිමලා අන්තිමේදී සුරතින් දන්ඩ අල්වා ගත්තේය. හැගීමෙන් ප්‍රමුදිතව උන්නත් සිරිමලාට කිසිදු දෙයක් හරියාකාරව තේරුන් ගැනීමට පහසු නොවිනි. ඌ තාම පොඩිය. අම්මා මෙන් දෙතුන් විඩක් බාවා හොලවත්ම දැනුනෙ පුදුමාකාර සනීපයකි. කිසිදා නොවිදි සැපතට දෙඇස් පිය උනි. පපුවේ වේගයද වැඩිවෙයි. එකවරම අතින් ඇද පස්සට කරන්ට තනත්ම කඩියෙක් කෑවාක් මෙන් වේදනාවක් ඇතිවිය. ලේ බිදු කීපයක් ද පිපුනි. සිරිමලා දෑස් විවර කොට ඒදෙස බැලීය.

පුදුමයකි ට දැන් තවදුරටත් හම් කොටේ පිටුපසට කිරීමට හැකිය. කමිස කෑල්ලෙන් ලේ බිදු පිසදමා නැවත අතින් අල්ලා ගත්තේය. ඒ පාර නම් තවත් සුව දැනුනි රිසි සේ ඉදිරියටත් පසුපසටත් අතින් සොලවමින් පුදුමාකාර මිහිරක ගිලුනි.

නමුත් එක්වරම ඇගට අමුත්තක් දැනිනි. සිරිමලා වහා කලබල විය. බාවා අතෑරීමටද නොහැකිය. සියුම් වේදනාවක් සමග හීන් කෙදිරියක්ද පිටවිනි. වහ වහා ඔහු අතින් වේගය වැඩි උනි. එසැනින්ම යගදාව අගින් සුදු පාට උකු දියරයක් පිටවීම ඇරඹිනි. දාං කොල තෙමාගෙන පිට වූ දියරය ගහ පල්ලේ බේරෙයි. සිරිමලාට තරමක් හතිය. 

ගිනි ජුම්බරයයි… ඒ මොකක්ද යකෝ ඒ… 

ඔහුසිය බාවා දෙස බලා කල්පනා කරයි. හිතට මෙන්ම ගතටද සුවයක් දැනුනි. සිදු වූ කිසිදෙයක් නොතේරුනද සිරිමලා සතුටු සිතින් බිමට බැස්සේය. එදින පටන් ඔහු අම්මා සහ අප්පොච්චා ගැන විමසිල්ලෙනි. දවසට හත් අටපාරක්ම ගස් මුදුනේ බඩ ගා බාවා හෙලවීමට ඇබ්බැහි විනි. දෙතුන් විඩක්ම පිටවු දියරයෙන් බිදක් රහ බැලුවත් කිසිත් හිතාගත නොහැකි විය. දැන් සිරිමලාට මේ ගැන ඇත්තේ ලොකු කුතුහලයකි. 

කුමක්ද මේ දියරය… අම්මා ලැජ්ජා නැතුව අප්පොච්චාගෙ අමුඩ පොට්ටනිය අස්සෙ අත එබුවේ කෙසේද… 

හේ නිතර කල්පනා කරයි. විටෙක ලොක්කීගෙන් මේ ගැන ඇසීමටද සිතේ. සිරිමලා අක්කන්ඩී ගැන හොදින්ම දනී. ඈ කෙසේ හෝ කටින්ම සියලු සත්තෑසිය හෙලිදරව් කරගන්නා බව ස්තීරය. එසේ උවහොත් ගස් බඩගෑමට අමතරව අප්පොච්චාගේ දන්ඩ දුටු බව හෙලිදරව් වේ. එසේම අම්මාගෙ දෙතන උරා බිපු හැටිද එලියට එයි. එවැනි ගොන්කමක් දැන දැනම සිදුකිරීමට තරම් සිරිමලා මෝඩයකු නොවිය. 

කිසිවෙකුත් අපේක්ෂා නොකල අයුරින් හවස් ජාමයේ අහස ගෙරෙව්වේය. ඇති යාන්තන් වැස්සක් කඩා හැලෙන්ට වගේ. එතනා ට සතුටක් මැවුනි. 

ඒක නම් හොදා… මේ ගිරීස්මෙ පණ ගිහින් උන්නේ… 

ඩිංගිරාළ ද අහස බලා කෙදිරුවේය. වැඩිමනක් යන්ට මත්තෙන් චිරි… චිරීස්… හඩින් මහා වැස්සක් ඇදවැටුනේය. අවට වෙල් යායෙන් හමා ආ හුලගට වැහි බිදු මුසු වී සුවදායක සිහිලසක් දැනුනි. සමනලී අම්මා සමග යුහුසුලව රැ බත පිලියෙල කරමින් සිටී. සිහිල් හුලගේ පහස විදින ඩිංගිරාළ එලියේ පිල් කොටේ උඩ ඇලවී බීඩියක් දැල්වුවේය. 

සිරිමලා වැස්ස වහිනවාට දැඩි ඇල්මක් දැක්වුවේය. හනිකට කාමරයට දිවගිය හෙතෙම ඉස්කෝලෙ පාඩම් පොතක් ගෙන කොල කීපයක් ඉරුවේය. සැනෙකින් හේ අත කොල හතර අතට නවා නිර්මාණය කල බෝට්ටු කීපයකි. පිලිකන්නෙන් එලියට බැස වතුර පීල්ල දිගේ බෝට්ටු දියත් කලේය. සිංහල පොතෙන් නිර්මාණය කෙරුනු බෝට්ටු පෙල යන හැටි ඉදිරිපස වු ඩිංගිරාළගෙ දෑසට හසුවිය. හේ හනිකට බෝට්ටුවක් ගෙන දිගෑරියේය. 

සිරිමල්… සිරිමල්… තෝ කොහෙද ඉන්නේ… කතාකරපිය… කොහෙද තෝ…

අප්පුච්චා බෝට්ටුචකුත් රැගෙන එනවා දුටු සිරිමලා හනිකට ගේ පිලිකන්නේ සැගවුනි. 

මොකදෑ මේ කලබලේ…

එතනා බත් හැන්ද රැගෙන සාලෙට ආවේය. 

බලපන් අර බූරුවාගෙ වැඩ… ඉස්කෝලෙ පොතෙන් මූ බෝට්ටු හදලා… ඇත්තමයි එතනා මූ හැදෙන එකෙක් නෙවේ… අහුවෙයන්කො මට… 

සිරිමලාගෙ නොමනා ක්‍රියා වලට ඩිංගිරාළ බැන වැදීම සාමාන්‍ය සංසිද්ධියකි. අප්පුච්චාගේ වේවැල් පහරෙන් පස්ස රත් කරගෙනම ඇට්ටර වූ සිරිමලා හනිකට දුවවිත් ගස් බඩගෑමට පුරුදු විය. ගස් පල්ලේ උන් ඩිංගිරාළ ඇති පදම් බැන වැදුනත් සිරිමලා නම් බිමට නොබසී. පසුකාලීනව ගස් බඩගෑම විනෝදංසය කරගත් සිරිමලා අප්පොච්චාගෙ ඇනුම් බැනුම් මැද කිසිවෙටත් පසුගාමී නොවීය.

කටු මැටියෙන් සැදූ ඩිංගිරාළගෙ නිවසේ කාමර දෙකකි. සමනලී ලොකු ලමයෙක් වීමෙන් පසු ඩිංගිරාළගෙත් එතනාගෙත් කාමරය කෙල්ලට දී සාලය මැද රැය පහන් කරයි. අනෙක් කාමරය සිරිමලාටය. පාඩම් වැඩකිරීමට පහසු නිසා කාමරයක් හිමි වුවද ඌ කරනා පාඩමක් නොමැත. සියල්ලොම ආහාර ගන්නෙ කුස්සියේ සිටය.

වෙනදාමෙන් එතනා අතින් බත් පිගන් කීපය පිලියෙල විය. කුප්පි ලාම්පු එලියෙන් සප්පායම් වූ සියල්ල තම තමන්ගේ වාසස්ථාන වලට ගියේ රැය ගෙවා දැමීමටය. ජනෙල් කවුළුවෙන් ඇදෙනා සිහිල් සුලගේ හීතල මගහරවා ගැනීමට ඩිංගිරාළ සිය ප්‍රියම්බිකාව තුරුල් කැර ගත්තේය. සැබැවින්ම දෙදෙනා තුල පැවති ආදරය එදා මෙන්ම අදටත් සුන්දරය. 

රෑ කෑමෙන් පසුව ඇදුම් සියල්ල ගලවා දුහුල් ගවුමකින් සැරසීම එතනා පුරුද්දක් ලෙස කලේය. පපුවෙ පැද්දෙන විශාල තන යුගලය දකින මොහොතේම ඩිංගිරාළට ඉවසුම් නැතත් දරුවන් නිදිවදිනා තෙක් හේ කල් මරයි. පන් පැදුරේ එහා පස එතනාය. ඊට යාබදව සුමුදු සිටී. ඩිංගිරාළ මෙහා කොනේය. අම්මාගෙ තන පුඩුවක එල්ලී විනෝද වෙන සුමුදු පිලිබද ඩිංගිරාළට විටෙක කේන්තියක්ද ඇතිවේ. 

මදෑ ඕක ඉරුවා… අම්මට කරදර නොකර නිදාගනින්… 

ඩිංගිරාළ බැරිම තැන පවසයි. එතනාගෙ මුවේ ඇඳෙනුයේ නක්කල හිනාවකි. පොඩි එකාට තරවටු කරනුයේ අප්පොච්චාට ඉවසුම් නැතිතැන බව ඈ දනී. සුමුදුගෙ කොට්ටය දෙපැත්තෙන් හොලවා හනිකට නිදිකොට ඈ ඩිංගිරාළට තුරුල් වනුයේ සැබැවින්ම සැමියාගේ පහස ලැබීමේ ආශාවෙන්ය. 

කෙල්ල නිදිද දන් නෑ… 

සුමුදුගෙ ඉරීමෙන් කිරි වෑස්සෙන තනය හුරතල් කරන ඩිංගිරාළ ඇසුවේය. 

මයෙ හිතේ නිදි ඇති… මේ ජාමෙ වෙනකල් ඕකි ඉන්නෙනැ…

හ්මි… පොඩි එකී ඔක්කොම උරාබීලා වගේ… 

හප්පා බය වෙන්ට එපා… ඉදා මේකෙන් උරපන් මයෙ දෙයියා… 

ඈ ඩිංගිරාළ වෙනුවෙන්ම දකුනු තනය වෙන්කර තැබීය. හෙතෙම මහත් වු ආසාවෙන් එතනාගෙ තන පුඩුවක් උරා බොයි. ගුඩුස්… ගුඩුස්… ගාමින් තනකිරි ගිලදමයි. 

එතනාගේ ශරීරේ හැටියට ඈගේ තන මන්ඩලය විශාලත්වයෙන් වැඩිය. එමෙන්ම ඈට හොදට කිරි එරේ. කිරි උරමින් සිටි ඩිංගිරාළගෙ සුරත නිරායාසයෙන්ම සුදු කලවා මැද්දට ගියේය. එතනාද යහමින් කකුල් පලල්කොට ගවුම උස්සා ගත්තාය. දැන් ඇයගේ රසග හෙලු වී ඇත. කලවා වල දැවටුන රලු අත මයිල් බූව පීරමින් රහස් කුහරය වෙතට ඇදුනේ එතනාගේ සතුට දෙගුන කරමිනි. 

කුප්පිලාම්පු එලියට දිලිසෙන කලවා මැද ඝනකම් මයිල් ගුලියකි. ඩිංගිරාළගෙ අතට යම් තෙත ගතියක්ද දැනේ. බූව අස්සට ඇගිලි යොමා කලතනවාට එතනා මනාප බව හේ දනී. සිනිදු හම් බොක්ක ඇතුලට ඇගිලි යොමනා විට සෙවල ගතියක් සමග උනුහුමක්ද දැනෙයි. ඉවසන්ටම බැරි තැන එතනාගෙ මුවින් කෙදිරියක් බිදුනි. ඈගේ අත ඉබේටම වාගෙ ඩිංගිරාළගෙ සරම තුලට ගියේය. හොදින් පණ ගැසූ දණ්ඩ අතගා සොලවත්ම ඩිංගිරාළට ද කෙදිරි ගෑවුනි. එතනාට තව දුරටත් හිදීමට බැරිය. ඇගෙ ගත ආසාවෙන් දැවෙයි.

ඩිංගිරාළගෙ ඇගිලි කිහිපයක්ම රහස් කුහරය කලඹවමින් තිබේ. හෙතෙම තන කිරි උරා බී පපුව සිබිමින් සිටී කෙලවරක් නැතිව කැලබෙනා හැගීමෙන් ඈ ඩිංගිරාළගෙ මුව සිපගෙන සිපගෙන ගියේය. 

දැන් ඇති දෙයියා… ඇතුල් කරපන්…

වැස්ස නවතින හැඩක් නොමැත. හෙන පුපුරා තවත් සැරවෙයි. සිරිමලා උන්නේ තද නින්දකය. චොරොස් ගා වැක්කෙරුනු දිය පහරකින් හෙතෙම උඩ ගොස් අවදිවිය. බුදියාගෙන හමාරය. සිරිමලාගේ වහලයේ සිදුරකි. සීතල රැයේ නින්ද අහිමිවීම ගැන ඔහු සිටියේ කෝපයෙනි. 

නොදකින් නොදකින්… මේ වහලෙ හැමදාම ඔහොමයි… 

හේ ඇද උඩ පුටුවක් තබා සිදුර වැසිය යුතු බව කල්පනා කරයි. සරමත් ගැටගසා ඈනුමක් ඇරගෙන සාලයට එත්ම දුටු දෙයින් දෑස් උඩ ගියේය. අම්මා හෙලුවැල්ලෙන් පැදුර උඩ දන ගසා සිටී. අප්පොච්චාද උන්නේ හෙලුවෙනි ඔහුගෙ දන්ඩ එදා මෙන්ම දරදඩු වී තිබේ. අම්මාගෙ දෙතනෙන්ම කිරිවැස්සී යයි මොහොතින් අප්පොච්චාගෙ දන්ඩ අම්මාගෙ පිටිපස්සෙන් ඇගට රිංගනවා දුටු සිරිමලා බීතියෙන් ඇලලී ගියේය. 

දෙයියනෙ… අප්පුච්චා මොකක්ද මේ කොරන සතෑසිය… 

අම්මා වේදනාවෙන් ඇඹරෙනවා දුටු හෙතෙම තවදුරටත් බියට පත් උනි. හේ හිමින් සීරුවේ පුටුවකට මුවා විය. 

සිරිමලා ඉන්නා වගක් මහ දෙන්නා නොදනී. එතනාගේ ඉන දෙපසින් අල්ලාගත් ඩිංගිරාළ රහස් කුහරය කලඹවා යගදාව සොලවයි. සියොලගම හිරිවැටීගෙන දැනෙනා පහසට එතනා කෙදිරි බිදියි. සිදුර පුරවා වදින පහරට ඈ සිටියේ සතුටිනි. එතනාගෙ විශාල පස්ස පැද්දෙන අපූරුවට ඩිංගිරාළ බෙහෙවින් ඇලුම් කරයි. තට්ටම් දෙක හොලවමින් දණ්ඩ එබීමට හේ රුසියෙකි. එදා තරම්ම හිර නැතත් අදටත් එතනාගේ කුහරයෙන් අපමණ සතුටක් දැනේ. ඉදිරියටත් පසුපසටත් කර විදිනා සුවයෙන් දෙදෙනාම ආසාවේ ගිලී ඇත.

සිරිමලා කෙදිනකවත් අම්මාගෙ නිරුවත දැක නැත. හේ දැඩි උනන්දුවෙන් එදෙස බලයි. පෙරදා දුටුවාටත් වඩා තන් දෙක නම් සෑහෙන ලොකුය. සිදුවන්නේ කුමක් වුවත් දෙදෙනාම සංතෝසයක් ලබන බව වැටහුණි. අප්පොච්චා දණ්ඩ ඉදිරියටත් පසුපසටත් කොට කරන ක්‍රියාව දිගටම සිදුවේ. හෙමි හෙමින් සරම ඇතුලේ දණ්ඩ ඉදිමෙනා බවක් ඔහුට දැනුනි. අම්මාගෙ කාමාතුර සරීරයට ඇහැ යොමාගෙන උන් සිරිමලාගේ අත සරම අස්සට රිංගුවේය. බාවා හොදින්ම ප්‍රානවත්ව තිබේ. පුරුදු ලෙසින් හම්පොත්ත ඉදිරියටත් පසුපසටත් කරද්දි දැනුනේ අමා සුවයකි. අම්මා දෙස බලා ඔහු දිගටම ක්‍රියාවේ යෙදෙයි. 

එතනාගෙ කුහරයේ උනුහුම එන්ට එන්ටම වැඩිවෙන ගතියකි. ඩිංගිරාළගෙ යගදාව වෙලා ගෙන දුන් මිහිර තවත් ඉහල යයි. ආසාවෙන් උදම් වු හෙතෙම වේගයෙන් හොලවාගෙන ගියේය. තව දුරටත් අල්ලාගෙන සිටිය නොහැක. දනිස් පන නැතිවෙන්නාක් මෙනි. හෙතෙම තදින් කෙදිරි ගෑවේය. 

ඇතුලේ හලන්ට එපා මගෙ දෙයියා එලියට ගනින්… 

ඩිංගිරාළගෙ සෑම ඉරියව්වක්ම දන්න ඈ සිදුවීමට යන සංතෑසිය තේරුම් ගත්තාය. 

ආහ්.. ආ..හ්… මයෙ මැණිකේ… 

ඩිංගිරාළ කෑ ගසාගෙන දණ්ඩ එලියට ඇද දැමුවේය.

මීලග කොටහින් හමුවෙමු.

01 කොටස මෙතනින් බලන්න

03 වෙනි කොටස මෙතනින් බලන්න