බඹරතැන්න - 6 වන කොටස                

පෙරදා මතකයන්....

නිතැතින්ම කෙදිරියක් පිට උනි. මාලාට ඒ පහස අවැසිය. හිත ඉවසුම් නොදේ. තවත් ඇගිල්ලක් ඇතුල් කරගත් ඈ සුරතේ සතුට සෙවීය. සුගතාගේ යගදාව වේගයෙන් පහර දෙයි. සමනලී උන්නේ සතුටු ගඟක කිමිදෙමිනි. ඈ පහුගිය දින කිහිපය ගෙව්වේ සෑහෙන අමාරුවෙනි. රත් වූ යගදාව ඇතුල් වන විට දැනෙනා පහසට ඈ බෙහෙවින් ඇලුම් කරයි. එය සිය රහස් කුහරය කලඹවා පහර දෙන විට මුලු ඇගම ප්‍රීති ප්‍රමෝදයකින් වෙලී යයි. දෙදෙනාම සුව මිහිරේ වෙලී උන්නේය. හිල් බොක්කේ උනුහුම් පහසට යගදාව පුපුරයෑමට ආසන්න විය.

සුගතාගේ ජවය තවත් වැඩි වීය. 

ආ…හ්… මයෙ මැණිකේ… 

හෙතෙම කෙදිරි ගාගෙන ධාතු හැලීය. මාලාටද තද කෙදිරියක් පිටවිනි. කලකට පසු ඇගේ පැණි මුට්ටිය බිදුනි. රස දියර කකුල් පල්ලේ බේරෙයි. සුලු මොහොතකින් සුගතා ජනේලෙන් පැන පිටවිය.ඔහු යන දෙස කැලබුනු සිතින් මාලා බලා උන්නාය.

අද එතැන් සිට....

හීන් හිරු රැස් ජනෙල් පියනෙන් කාමරයට ඇතුල්  වෙයි. මාලා තවමත් සුව නින්දකය. කුරුල්ලන්ගේ කීචි බිචි නාදය ද ඇසේ. ඈ අවදිවිය. ගවුම කකුලට ඇලී තිබේ. මාලාට පෙරදා රැය සිහිපත් විනි. කලකට පසුව ගැලු රස දියරය ගවුමේම වේලී ගොස්ය. ඈගේ සුරත ගවුම තුලට ඇතුල්විනි. මයිල් බූවද එකට ඇලී ඇත. සබන් කැටයත් අඩුම කුඩුම ටිකත් දමාන ඈ ගේ පිටුපස ලිද ට ඇදුනි. 

ඩිංගිරාළගෙ වත්ත මායිමේ ලිදක් තිබුනද එහි ජලය තරමක් කිවුලය. කුඹුක් ලිදේ තරම් සනීපයක් ද නැත. කෑම පිසීම, මුහුන කට සේදීම, වැසිකිලි යෑම වැනි කාර්යන් සදහා එහි ජලය බාවිතා කෙරුනි.

ආ… අක්කත් ආවාද… 

සිරිමලා අගුරු කෑල්ලකින් දත කට අතුල්ල අතුල්ල ආවේය. 

ඔව්… උඹ දැන්ද ඇහැරුනේ… 

ඔව් අක්කේ…

එහෙනම් හොද එකා වගේ ගිහින් කන්නාඩි කෑල්ලක් ඇන්න වරකෝ…

අර මක්කෙටැයි… 

ගෙනෙන්කො… අක්කට උවමනායි… 

සිරිමලා ඔලුවත් කහ කහ ගේ පැත්තට ඇදුනි. මාලා රෑ ගවුම උනා දමා චීත්ත රෙද්දක් ඇදගත්‍තාය. ගිනි කාෂ්ටක අව්ව ඈට පුරුදු නැත. දඩිය බිබිලිද කිහිපයකි. 

ආ අක්කේ…

ඈ සිරිමලා දුන් කන්නාඩි කෑල්ල ලිං බැම්මේ එල්ලුවාය. ඌගෙ මූනෙ ප්‍රශ්නාර්ථයකි. ඈ වතුර බාදියක් ඇදගත්‍තාය. සබන් කෑල්ල පොගවා අත උස්සා කිහිලි දෙකේම උලාගත්තාය. ප්ලාස්ටික් බකැට්ටුවෙන් ගත් අලුත්ම බික් රේසරයකි. ඈ පරිස්සමෙන් කන්නාඩිය බලා මයිල් බෑමට පටන් ගත්තාය. සිරිමලාගේ කටේ අගුරු කෑල්ල හිරවී ඇති හැඩකි. අප්පුච්චා අනන්ත රැවුල බානවා දුටුවත් හේ කිසි දිනෙක ගෑනුන් මයිල් බානවා දැක නැත. අම්මාගෙ සේම අක්කාගේද කිහිල්ලේ මයිල් පිරී ඇතිබව සිරිමලා දැක ඇත. ගමේ හැම ගෑනියෙකුගේ වගේම කිහිල්ලේ මයිල් ඇත. 

අක්කේ උබ ඔය මොකක්ද කරන්නේ…

ඇයි උඹට පෙනෙන්නෙ නැද්ද…

කවුද උබට ඕවා බාන්ට කීවෙ… 

හරි වැඩක්නෙ… ඇයි බෑවම මොකද… 

ලොකු ගෑනුන්ගේ කිහිල්ලේ මයිල් තියනවා… පොඩි උන්ගෙ තමා නැත්තෙ… උබ ඕවා බෑවම පොඩි එකෙක් වගේ ඉදී… 

සිරිමලාගේ කතාවට ඈට සිනහ පහල විය. සැබැන්ම ඈ මයිල් බාන්නේ කලකට පසුවය. කොලඹ ඒ සී ඔපීසි වල වැඩ කරන නිසා දහඩියක් නැත. නමුදු මේ කාස්ටකේ නිතර දහඩිය දමයි. ඒවා මයිල් වල ගෑවුන විට මහා දාඩිය ගදකි. 

සිරිමලාට මේ ක්‍රියාව පුරැසනයක් උවත් මාලාගේ කිහිලි ගොබ දකිනා විට ඉවසුම් නොදෙයි. සබන් පෙන සමග මයිල් ගස් කැපී බිමට වැටෙයි.

ඒයි බලාපන් ලස්සනද…

ඈ සම්පූර්ණයෙන් මයිල් බෑ කිහිල්ල සිරිමලාට පෙන්නුවාය. මයිල් නැති කිහිල්ල දුටු සිරිමලාගේ හැගීම් දැවිනි. බාවාද කෙලින්  වෙයි. හේ නැවත වරක් මාලා ඉදිරිපිට ලැජ්ජා විය. සිරිමලාගේ සරන් කොටේ ඉදිරියට මෝරා ඇති යගදාව දුටු මාලාට එය උරාබීමට තරන් ආසාවක් ඇතිවිනි. තව දුරටත් මේ දුක විදිය නොහැක. ඈ හෙමීන් සිරිමලා වෙත ඇදුනි. එසමයේම සමනලී ද ලිද පැත්තට ඇදුන හෙයින් ඈට සිතැගි අකුලා ගැනීමට සිදු විය. 

සමනලී කිසිත් නොවූ අයුරින් මාලා සමග කුලුපග විය. නමුදු ඈගේ කැරැට්ටුව මාලා දනී. පෙරදා රැයේ අඹුසැමියන් සේ හිද දැන් ඉන්නේ බබෙක් සේය. 

අක්කා කවදද යන්නේ…

තාම ආච වැඩේ ඉවර නෑනේ සමනලී…

අක්කට මෙහෙ අමාරු ඇති… ඌස්නයිනෙ…

ඒක නම් හැබෑව… දැන් කොහොමද පාඩම් කටයුතු… රැට පාඩම් කරනවා…

ඔව් අක්කේ… බුදිමතයි කියලා බෑනෙ…

ඈ කරනා පාඩම මාලා හොදින්ම දනී. 

(මං බලාගන්නම්කො උඹේ පාඩම…) 

ඈ තමාටම කියාගත්තාය.

ඉර බැස ගොස් ගොම්මන් අදුර වැටුනි. එතනා පිලියෙල කල රාත්‍රි ආහාර වේලෙන් පසුව සියල්ලක්ම තම තමන්ගෙ වාසස්තාන වලට ගියේය. හෙමි හෙමින් වෙලාව ගත උනි. සුගතා අදද ගෙට පනිනා බව මාලා දනී. ඈ කල්තියාම සැලසුම් මත සූදානම් විය. රාත්තිරී 10 පසු විය. මාලා හෙමීන් ඇදෙන් බැස කුස්සි දොරෙන් එලි බැස්සාය. වැඩිවේලා යන්නට මත්තෙන් සුගතා ඈතින්ම ඇදෙනු ඈ නිරීක්ෂණ කලේය. කට්ට කලුවරේ ලා හද එලියෙන් සුගතා මිදුලට ආවේය. සමනලීගේ කාමරය පැත්තට හැරෙනවාත් සමග කිසිවෙකු තමන්ගේ අතින් ඇද කටට ඇගිල්ලක් තැබුවේය. සුගතාගේ සියොලගම බීතියෙන් වෙලී ගියේය. 

ෂ්… කෑ නොගහ ඉදින්… උඹ සැරසෙන්නෙ මොකටද කියලා මං දන්නවා… දගලන්ට හැදුවොත් මං ඩිංගි මාමා ඇහැරවලා උඹ සමනලී එක්ක නටන සංතෑසිය දිගාරිනවා…!

මාලාගෙ තර්ජනය හමුවේ සුගතා තවත් අසරන විය. 

අ… අනේ බුදු අක්කේ… ඒ අපරාදෙ නම් කොරන්ට එපා… ඩිංගිරාළ මාමා උල තියයි…

හැබෑට… හොදයි එහෙනම් මං කියන ඕනෑම දේකට ලෑස්තිද… 

අනේ ඔව් අක්කේ…

ම්… එහෙනම් චරෙන් මාත් එක්ක…

ඈ කොල්ලාද රැගෙන පෑල දොරෙන් ගෙට ඇතුල් විනි. සමනලී උන්නේ එහා කාමරයේය. මාලා ඔහුව කැන්දාගෙන සිය කාමරයට ඇතුල් විය. සුගතාගේ දෑස තවමත් බියෙන් සලිත ව ඇත. ඔහුට කිසිවක් සිතාගත නොහැක මාලා ඔහු වටා රවුමක් කැරකුනි. ඈට පෙරදා රැයේ දුටු යගදාව මැවී පෙනෙයි. කලබල වීමට උවමනා නැත. සුගතා ඈ දෙසම බලා හිදී. දොර රෙද්ද හොදින් වැසූ ඈ සුගත් ඉදිරිපිට සිට ගත්තාය. ඔහු ගෙ ඇස් ඉදිරිපිට සිය ගවුම ගලවා දමා සම්පූර්ණයෙන් හෙලුවිය.

සුගතාගේ ඇස්ගෙඩි ලොකු විය. ඌට මෙය විස්වාස කල නොහැක. කට ඇරුනද වචන පිට නොවේ. 

ආසද…

මාලා හෙමින් පාත් වී අසයි. සුගතා දෙපසට ඔලුව හෙලවීය. ඈ ඔහුගේ ඔලුව අතගා බිම දනගැස්සුවාය. 

අපි මේක ගලවමු…

ඈ සුගතාගේ ටී සර්ටය ගලවා දැමුවාය. හේ තවමත් දන ගසාගෙනය මාලා ඔහුට කිට්ටු විය. දැන් ඈගේ මයිල් බූව ඇත්තේ සුගතාගේ මුහුන සමීපයේය. බූව අස්සෙන් හමනා සුවද ඔහුට දැනේ. අක්කාගෙ රහස් කුහරය පලු ගැසී ඇති හැඩය එය සමනලීගේ එකට වඩා සෑහෙන්ට තැලී පොඩිවී ඇත. දේවල් කෙසේ වුවද සුගතාගේ යගදාව නම් ප්රානවත් ඇත. මාලා තවත් ලං වෙයි. දැන් ඈගේ මයිල් ගස් සුගතාගේ මූනේ ඇතිල්ලෙයි.

ඕක උරා බීපන්…

මාලා පහත් වී කීවද සුගතාට මෙය අමුතු දෙයකි. හේ සමනලී සමග හෙලුවෙන් දැගලුවද කිසිදා රසග උරා බී නැත.

මාලා කකුලක් උස්සා පුටුව උඩ තැබීය. දැන් සුගතාට පහසුය. හේ කුතුහලෙන් රහස් කුහරයට ලං උනි. සැර සුවදක් හමයි. ඉක්මනින් එය සුගතාගේ නාස් පුඩු අතරින් ශරීරය පුරා විසිරිනි. හේ තදින් හුස්ම ගත්තේය. මාලාගේ සුවදින් මුලු ගතම පිබිදුනි. මයිල් බූව අස්සෙන් දිව දමා හිල් කුහරය කැලතීය. 

ආ…හ්… 

කලකින් දැනුන මිහිරට මාලාට කෙදිරි ගෑවුනි. ඇයගේ සියොලගම දැවෙන්නාක් මෙනි. සැගවුනු හැගීම් මෝදු වී ගියේය. සුගතාගේ කෙස් වැටියෙන් අල්ලාගෙන තව තවත් ඇතුළට තදකර ගත්තාය. 

සුගතාගේ දිවට දැනුනේ තද ඇඹුලකි. මැලියම් වාගේ දෙයක් දිවේ පැටලේ. නමුදු ඔහු ඒ රසයට ඇලුම් කලේය. තව තවත් දිව දාමා උරා බීවේය. මාලාට ඉවසා සිටිය නොහැක. ඈට තදින් කෙදිරි පිටවේ. හිල් බොක්ක කැලතෙන විට දැනෙන්නේ අමා සුවයකි. 

ආ…හ් මල්ලී…හ් ම්…හ්…

සුගතාට මෙය දිරි ගැන්වීමකි. හේ තවත් හොදින් රහස් කුහරය ලොවයි. මාලාගේ සිතැගී තදින්ම කුල්මත් වුනි. ඈට ශක්තිමත් යගදාවක් අවැසිය. 

නැගිටපන් දෙයියා…

ඈ සුගතාව සෙනේහයෙන් නැගිටවා කලිසම ගලවා දැමුවාය. ඒ මොහොත වන විටත් ඔහුගේ යගදාව ගැහෙමින් තිබුනි. පිපාසයෙන් උන් මාලාට තවත් කල්මැරිය නොහැක. ඈ ක්ෂනයෙන් දණ්ඩ කට තුලට ගත්තාය. 

අම්මාහ්… ස්ස්ස්…. ඌ…හ්… 

සුගතා හිරිවැටී ගියේය. මීට පෙර කිසිවෙකු ඔහුගෙ දණ්ඩ සූප්පා නැත. සැබැවින්ම එහි අමා සුවයකි. කුසගින්නේ පෙලුනු මාලා රහ කරමින් උරාබොයි. ඈ මේ රහ අත්විදින්නේ කලකට පසුවය. රඹුටන් වැනි ගෙඩි දෙක පොඩිකරමින් දුන් සුදියට සුගතා ට කෙදිරි ගෑවිනි. ඈ සෙමින් ඇද වෙත පිය මැන්නාය. සුගතාට තවත් ඔවදන් දීම අවශ්ය නැත. හේ මැස්සෙකු මෙන් පස්සෙන් ඇදුනි. මාලා කකුල් පලල් කොට සිය රසග පාදාදුන්නාය. සීරුවට යගදාව තබා තදකරත්ම උනුහුමට ලිස්සා ගියේය. 

කලකින් දැනෙන සුවය මාලා අමන්දානන්දයට පත් කොටඇත. ඈගේ දෙඇස් පිය උනි. පපුව තදින් ගැහේ. ඇරුනු කටින් නොනවත්වා පිටවෙන කෙදිරියකි. සුගතාට මෙය නැවුම් අද්දැකීමකි. මෙතුවක් සමනලීගේ යොවුන් රසගුලෙ සුව ලැබුවද දැන් පරිනත ගැහැනියක්ගෙ සුව ලැබේ. එහි පලු ඈත් වී තිබුනද සුවදායි සතුටක් දැනේ. සුගතා ඈ තදින් බදාගත්තේය. තන පුඩුවක පහස ලබමින් වැරෙන් පහර දීම ඇරඹිනි.

වසර කිහිපයකට පසු මාලාගේ රහස් කුහරය යගදාවකට විචර විනි. සිදුරු කටපුරවා වැරෙන් වදිනා පහර ට ඈ දැඩි සේ ඇලුම් කරයි. සුගතාගේ පිට හරභා අත්යොමා තදින් තුරුල් කරවාගෙන දඩු පහරේ උපරිම සුව ලැබීය. හිල් කට තුලින් රසදියර බේරෙමින් තිබේ. උහුනුම් යගදාවට එය සවියකි. දියරයෙන් තෙමී පත්ලට වදිනා පහරෙ සුව දෙදෙනාම හොදින් විදගත්තේය.

ආ…හ් අක්කේ…. ම්ම්…හ් ම්ම්ම්…හ්… 

සුගතාගේ දැගලිල්ල පරිනත ඈට පුරුදුය. තදින් ගහලා යවපන් මං හෝදාලා අරින්නං. ඈට මොහොතකට හෝ එලියට දැමීමට ලෝබ සිතුනි. සුගතා කෙදිරි ගාගෙන ධාතු විදීම ඇරඹුවේය. මාලාට එය හොදින් දැනේ. ඈගේ සිදුර පිරෙන්ට ධාතු හැලු හෙතෙම හතිලමින් දිගා උනි.

රැය ගෙවෙමින් පවතී. සමනලී තවමත් අවදියෙනි. සුගත් ඒමට පොරොන්දුවූ වේලාවද පසු වීඇත. නමුදු ඔහු පැමිනෙන පාටක් නැත. මැදියම් රැය ගෙවෙන තුරාදදෑස් දල්වා සිටි ඈ ට එහෙමම නින්ද ගොසිනි.

මීලග කොටහින් හමුවෙමු....