දවසක් දා.......සිදුවීමක් 

දවසක් සෙනසුරාදා රෑක අපේ ගෙදර අය සේරම නෝනගෙ ගමෙි ගිහින් පිංකමකට. ආයෙ එන්නෙ සඳුදා.  මම ඔපිස් එකේ වැඩ හිංද ගියෙ නෑ. රෑ හතට විතර මම හංදියට ගියෙ මොනව හරි කන්න අරගෙන එන්න. කඩේට ගිහින් එන ගමන් වෙද මහත්තයාගෙ ගේ ළඟ ඉඳන් තලතුනා ගෑනු කෙනෙක් වාහනයට අත දැම්මා. ඒ හරිය කලුවරයි පාලුයි හිංදා මම නතර කලා.

"ඇයි ඇන්ටි"

“අනේ පුතේ මම වෙද ගෙදර ආවෙ. හෙට බෙහෙත් ගන්න පෝලිමට. හෙට ඉරිද නිසා වහලලු. මට ගෙදර යන්න විදියක් නෑ"

“අයියෝ දැන් මේ පාරෙ වාහන නෑ, ඇන්ටි කොහෙද ඉන්නෙ"

“අනේ පුතේ මම රුවන්වැල්ලෙ"

“දැන් මොකද කරන්නෙ "

“අනේ පුතේ මට අද රෑ ගත කරන්න තැනක් හොයල දෙන්න. පිං සිද්ද වෙයි"

ඒ පාර බැරිම තැන මම කාර් එකේ නග්ගගෙන ගෙදර එක්ක ආවෙ රෑ ගෙදර ඉන්න කියල උදේට පිටත් කරන්න.

"ඔන්න ඇන්ටි අපෙ ගෙදර කවුරුවත්ම නෑ මම විතරයි. අද ඔය ඉස්සරහ කාමරේ නිදියගන්න"

ඇන්ටි ඇඟපත හෝදගෙන මම දුන්න නෝනගෙ නයිටියක් ඇඳගෙන කාමරේට ගියෙ රෑ කෑම ටිකක් කාලා. එතකොට තමයි මම ඇන්ටිගෙ ලස්සන හරියට දැක්කෙ. සුදුම සුදුයි මහතයි පපුව තට්ටම් හෙම පිරිලා වයස 60 කට කිට්ටු ඇති. 

ඇන්ටි ඉන්න ඉස්සරහ කාමරේ දොරේ ලොක් එක කැඩිලා. මම ඇන්ටි නිදා ගන්න ගියාට පස්සෙ හෙම්ට කාමරේට ගියා යනකොට ඇන්ටි බ්‍රා එක ගලවනවා.

“ආ පුතා මම දැක්කෙ නෑ ලගට එනකම්"

“නෑ ඇන්ටි මම මේ නයිට් බල්බ් එක දාලා දෙන්න ආවෙ"

රතුපාට නයිට් බල්බ් එකට ඇන්ටිගෙ ලස්සන තවත් වැඩී. බ්‍රා එක ගලවල හිංද තං දෙක පිමිබිලා නෙරල පේනව තන් පුඩු ඉස්සිලා. ඇන්ටි එක්ක ටිකක් විස්තර කතා කර කර හිටියා මම ඇඳේම ඉඳගෙන.  එයාගෙ මහත්තයා මැරිලා අවුරුදු දහයක් විතර වෙනවලු, දුව ලගලු ඉන්නෙ. 

“එහෙනම් ඇන්ටි නිදියන්න. මම කාමරේට යන්නම්"

කාමරේට ඇවිත් නිදියන්න ගියාට මට මතක් වෙන්නෙම අහම්බෙන් හම්බ වුන ඇන්ටි. ගෙදර කවුරුවත් නැති හිංද මගෙ මෝලත් නැගලා. වෙන දෙයක් වෙද්දෙන් කියල මම හෙමිට එයාගෙ කාමරේ ඇතුලටම ගියෙ හොරෙන්ම.

ඇන්ටිට හොදටම නින්ද ගිහින්.  රතුපාටට දිලිසෙනවා  ලයිට් එලියට. මම ඇඳේ වාඩිවෙලා  ඇන්ටිගෙ හැඩ බැලුවා. බැරිම තැන මම ඇන්ටිගෙ කකුල් දෙක අතගාන ගමන් නයිටිය දනිහ ගාවටම උස්සලා  කකුල් දෙක ටිකක් ඈත් කරා. මහත කලවා දොදොල් වගෙ මෙලෙක්. 

ඇන්ටිට නොදැනෙන්න මම හෙමිට ලඟින් ඇලවෙලා ටික ටික අත අරගෙන ගියේ කකුල් මුල කිම්බ පැත්තට. එතන පිම්බිලා මයිල් වැවිලා තිඹුණා. මම කිඹි තොල්දෙක මැදට ඇගිල්ල තියල උඩට පල්ලෙහාට කරේ ලතාවට. දැන් ඇන්ටිගෙ ලොකු තනේ මගෙ මූනෙ වදිනවා සනීපෙට. මම හෙමිට කරෙන් නයිටිය පන්නලා තනයක් එලියට අරගෙන තණ පුඩුව කටට දාගෙන ඉරුවෙ ඇඟිල්ලක් කිමිබට දාන ගමන්. ඒ වගෙ සනීපයක් මට නෝනා ලගවත් දැනිල නෑ, මගෙ පොල්ල රත්වෙලා පුපුරු ගහනවා.

  

ගමන් මහන්සියටද මංදා මම මොනව කලත් ඇන්ටි හොඳටම නිදි. මම ෆෝන් එකේ ටෝච් එක ගහගෙන ඇන්ටිගෙ කිම්බ ලඟටම වෙලා හැඩ බැලුවා. මාරයි... මැද රතුපාටට දිලිසෙනවා.  එතන ජම්බෝල වගෙ පිම්බිලා  ලස්සනයි.  මම එතනට මූන තද කරගෙන හුතු තොල් මැද දිව තියල කලත්තව්වා. පස්සෙ   ඇතුලටම දිව දැම්මා, හුතු තොල් හෙමින් හැපුවා. ඇගිලිවලින් තට්ටම් ඈත් කරල පස්ස හිලට ඇඟිලි වලින් කරන ගමන් දිව දාලා සූප්පු කරා. එතකොට ඇන්ටි නින්දෙන්ම කකුල් දෙක ඈත් කරා. මගෙ දබරගිල්ල ඇන්ටිගෙ පස්ස හිලට දාගෙන කරකවද්දී මට තියෙන ගායට එයාගෙ මෑඇටේ තදින් හැපුනා. එතකොටම ඇන්ටි ගැස්සිලා ඇහැරුනා.

  

"අනේ ඇයි මේ... කවුද  දෙයියනේ..."

මම පැනල ඇන්ටිගෙ කට වැහුවා.

"අනේ ඇන්ටි ප්ලීස්… මේ මම… කාමරේ ඉන්න පාලු හිංදයි ඇන්ටි ලගට ආවෙ"

ඇන්ටි  බයවෙලා වගෙ බලං හිටියෙ මගෙ නාගයෙක් වගේ පිමිබිලා තියෙන පොල්ල දිහා.

''දෙයියනේ පුතේ ඒකෙ ලොකු"

එතකොටත් ඇන්ටිගෙ තනයක් එලියෙ. මගෙ ඇඟිල්ලක් තට්ටමි දෙක අස්සෙ හිරවෙලා.

“පුතා පාලුවෙන් ද හිටියෙ. කමක්නෑ එන්න… මගෙ දුවගෙ මිනිහත් සමහර දාට පාන්දර බුදියන්න මගෙ ලගට එනවා"

එහෙම කියන ගමන් ඇන්ටි කකුල් දෙක ඈත් කරගෙන මාව තුරුල් කරගත්තෙ මගෙ පොල්ල බදාගෙන ඉඹින ගමන්.

“ඇන්ටි  කොහෙන්ද රත්තරං  ආවෙ මාව හොයාගෙන"

“මගෙ කිම්බ උරන්න රත්තරනේ  මට ඉන්න  බෑ"

මම කලින් මේ වයසෙ කෙනෙක් එක්ක ඉඳලම නෑ. මම පිස්සුවෙන් වගෙ ඇන්ටිගෙ නයිටිය ගලවල විසික් කරේ 69 වගේ හැරිල මගෙ පොල්ල ඇන්ටිගෙ කටට ඔබන ගමන්. මම දිව දාගෙන සූප්පු කරේ ඇන්ටිගෙ හුතු තොල් හප හපා.

“හ්ම්… ආ… මගෙ පස්සට කරන්න පුතේ… මේ තඩි පොල්ල ඇතුලටම බස්සලා කරන්න"

මම ඇන්ටිගෙ  කකුල් කරට අරගෙන තනේ හපාගෙන පස්ස හිලට පොල්ල බැස්සුවෙ ඇන්ටි කෑ ගහද්දි… ඇන්ටිගෙ පස්සට මගේ  පයිය හිරට බැස්සා. 

එදා උදේ වෙනකම් මම ඇන්ටිට කරපු වාර ගාන මට මතකත් නෑ. ඇන්ටිටත් මාර ගාය, උස්සලා දෙනව කෙල්ල වගෙ. කොහොම හරි පහුවදා ඉරිද ඇන්ටි දවසම හිටියෙ මගෙ ළඟ. සදුද උදේ බෙහෙත් අරගෙනම එන්නම් කියල ඇන්ටි ගෙදරට පනිවිඩයක් ඇරියා. කාමරෙන් ඇන්ටි එලියට ආවෙ කන්න විතරයි. මුලු දවසම එයා හෙලුවෙන්ම හිටියෙ ඇඳට වෙලා.

නිමි.