නන්දා අක්කා - 01 කොටස 

කොටස් වශයෙන් පලවෙන කෙටි වැඩිහිටි නව කතාව)

හිස් අහස දිහා බලාගෙන හූල්ලන නන්දා අක්කා දිහා සිරිසෝම බලාගෙන හිටියෙ අනුකම්පාවෙන්. නන්දා කියන්නෙ සිරිසෝමගෙ එකම අයියා දයාපාලගෙ නෝනා.  පිට කෙනෙක් නෙවෙයි ඇවැස්ස නෑනා.  බැදල අවුරැදු තුනක් යන්න කලින්ම හදිසියේ අයියා මියගියේ පපුවෙ අමාරැවක් හැදිලා. අයියගෙ එකම දරැවා  නිමල්කාට දැන් වයස අවුරැද්දක් විතර ඇති. ඒ නිසා අයිය නැති උන දවසෙ ඉදල   මහගෙදර ලගම තියෙන අයියලගෙ ගෙදර තනි රැක්කෙ සිරිසෝම. අයියගෙ කඩේ දැන් බලාගන්නෙ නන්දා අක්කා, සිරිසෝමත් උදවි කරනවා.

සිරිසෝම කැම්පස් අවුටිවෙලා වැඩි කාලයක් නෑ.   තාම රස්සාවක් බලාපොරොත්තුවෙන් ගෙදරට වෙලා ඉන්නවා. දවල් දවසෙම වත්තෙ පිටියෙ කුඹුරෙ වැඩ කරලා සවස් වෙනකොට ඉස්තෝප්පු කාමරේ වැල් ඇදේ බුදියන්නෙ අයියගෙ හත්දවසෙ දානෙ ඉවර වෙච්ච දවසෙ හිටන්. සිරිසෝමගෙ කැමැත්තටත් වැඩිය අම්මලගෙ බල කිරීමටම තමයි න්නදා අක්කගෙයි පොඩි එකාගෙ ආරක්ෂාවටයි සිරිසෝම එහෙ තනිරැක්කෙ.

පොඩි කාලෙ ඉදන්ම එකට හැදුනු නන්දා අක්කා සිරිසෝමට එදා ඉදලම ආදරෙයි   මල්ලි කෙනෙක්ට වගේ. ඇත්තටම අහල පහල ගමක නන්දා අක්කා වගෙ ලස්සන ගෑනියෙක් හිටියෙ නෑ. සුදු පිරැණු ඇගපත  පිරිමි ඇස් දෙතුන් පාරක් බලවනවා.

 

සිරිසෝමට කවදාවත් නන්දා අක්කා ගැන අහිතක් හිතිල නෑ,   වනචර විදියට බලල නෑ.  ඒත් සමහර දවස්වලට  නන්දා අක්කා රෑ නිදියන ඇදුම ඇදලා කුප්පි ලාම්පුව අරගෙන ගෙයි එහෙ මෙහෙ යනකොට කුප්පි ලාම්පුවෙ එලියට නන්දා අක්කගෙ ලස්සන කමිමුල්  පපුව  දිලිසෙනවා. සිරිසෝම ඒ දිහා බලාගෙන හිතින් සතුටු නොවුනමත් නෙවෙයි.

දවසක් හීතල රැයක මහවැහි දිනෙක තමයි සිරිසෝමගෙ ජීවිතේ වෙනස් වෙන සිදුවීම් මාලාවකට මුලපිරීම සිදු වුනේ. එලියේ ඉස්තෝප්පුවෙ වැල් ඇදේ බුදියගෙන හිටිය සිරිසෝමට ඇත්තටම නින්දක් ගියෙ නෑ.   මහ සද්දෙට පිපිරෙන අකුණු හුලං වැස්සට එන පින්න සිරිසෝමට හරි නින්දක් දුන්නෙම නෑ. වෙලාව රෑ දහයත් පහුවෙලා සාලෙ දොර ඇරගෙන කුප්පි ලාම්පුවත් අතින් අරගෙන එලියට ආවෙ නන්දා අක්කා.

 

“අනේ  මලයා කොහොමෙයි මේ හිරිකඩේ එලියෙ නිදන්නෙ,  යමු ගේ ඇතුලට.     අයියගෙ කාමරේ ඇදක් තියෙන්නෙ”

“කමක් නෑ නන්දක්කෙ..    මට මෙහෙම හොදයි.“

“පිස්සුද  මලයා උඹට වෙනම ලෙඩක් හැදෙයි  මේ හීතලට, යමු ගේ ඇතුලට“

කුප්පි ලාම්පුවෙ එලියට දිලිසෙන ඒ කම්මුල් දිහා සිරිසෝම බලාගෙන හිටියෙ මත්වෙලා වගෙ. ඒ මදිවට තනපටක් ඇදලා නැති පිරැණු පපුව සිරිසෝමට කොලොප්පන් කරනවා වගෙ හෙමින් හෙල්ලෙනවා තාලෙට. සරමක් විතරක් ඇදලා   උඩුකය නිරැවත්ව හිටපු සිරිසෝමගෙ මවිල් පිරැණු ලස්සන පපුව දිහා නෙත ගිය නන්දාගෙ ඇග හීන් කිතියකින් රත් වෙනකොට තමයි මහ හඩින් ගෙයි මිදුලටම හෙනයක් පත බෑවෙ.

“දෙයියනේ  මලයා“

කුප්පි ලාම්පුවත් විසි කරගෙන සිරිසෝමව වැරෙන් බදා ගත්ත නන්දා විනාඩි ගනනක් යනකම්ම වෙලාගෙන හිටියෙ පුලුවන් තරම් සිරිසෝමව ඇගට තද කරගෙන. හිතල කරපු දෙයක් නෙවෙයි, ඒක ඉබේම වෙච්ච දෙයක්. සිරිසෝමටත් මෙලෝ දෙයක් හිතා ගන්න බැරැව නන්දා අක්කා බදා ගත්තෙ ඒ සද්දෙට බයවෙලා.

සිරිසෝමගෙ පපුවෙ උණු‍සුම  දැනෙන විදියට කම්මුල පපුවෙ තෙරපගෙන හිටිය නන්දා  ඒ පිරිමි සුවදට මත්වෙලා හිටියෙ. නන්දක්කගෙ පිරැණු පපුවෙ උණුසුම ඒ සුවද දරාගන්න බැරැව   සිරිසෝම මත්වෙලා හිටියෙ. එක පාරටම පස්සට පැන්න නන්දා,

 

“අනේ මලේ  මම හොදටම බයවුනා“ 

කියල ලැජ්ජාවෙන් මූන රතු කරගෙන අහක බලාගත්තා.

“ආ  කමක් නෑ අක්කෙ.. මමත් ඇත්තටම බයවුනා. අක්කා එහෙනම් ඇතුලට යන්න  මම මෙතන නිදියන්නම්“

“බෑ  බෑ  මලේ   යමුකො ඇතුලට. අම්මල මටත් සෝලි තියයි   මේ මහ වැස්සෙ මලයා එලියෙ ඉස්තෝප්පුවෙ නිදි කරා කිවිවම”

නන්දා අක්කගෙ කරච්චලෙන් මිදෙන්න බැරි හිංදම සිරිසෝම අයියගෙ කාමරේට ගිහින් ඇලවුනත් නින්ද අහලකටවත් ආවෙ නෑ. නන්දක්කගෙ හුරකලේ  ඒ පපුවෙ සනීපෙ   ඒ සුවද  සිරිසෝම පිස්සු වට්ටලා.

නින්දට ගියත් නන්දටත් නින්ද අහලකටවත් ආවෙ නෑ. දයාපාල මැරිචිච දවසෙ ඉදල දැන් අවුරැදු තුනක විතර පිරිමි ඇගක සනීපෙ නන්දට දැනිල නෑ. අහම්බෙන් තුරැලුවුනු සිරිසෝම මලයගෙ මවිල් පිරැණු පපුවෙ උණුසුම දයාපාලටත් වඩා සනීපෙට ඒ වෙලාවෙ දැනුනා දෙයියනේ.  මට තව වෙලාවක් මලය බදාගෙන ඉන්න තිබුනා නන්දට එහෙම හිතුනා. එකම වහලක් යට දෙන්නෙක් සුසුම්ලන බව අදුර විතරයි දන්නෙ.

පාන්දර වෙනකම්ම වහල දිහා බලාගෙන සුසුම්ලපු සිරිසෝමයි නන්දයි නිදා ගත්තෙ එලිවෙන්න කිට්ටුව. පහුවදා සිරිසෝම උදේ ඇහැරිලා සද්ද නැතුව ගෙදර යනකොටත් නන්දා නිදි. හදිසියෙන් වගේ ඇහැරැනු නන්දා ඉක්මනින් තේ එකක් හදාගෙන කාමරේට ගියෙ සිරිසෝම මල්ලි ඇති කියල හිතාගෙන. ඒත් හිස් ඇද දැක්කම නන්දගෙ ඇස් දෙකට කදුලු පිරැනා. ඇයි දෙයියනේ යනව කියල වත් ගියේ නැත්තෙ නන්ද තමන්ගෙන්ම ප්‍රශ්න කරගත්තා.

නන්දා දැන් මග බලන් ඉන්නෙ රෑ වෙනකම්.  පිරිමි පහසක්  නැතුව  තරැණ කාලෙම ජීවිතේ ගෙවන එක කොච්චර පාපයක්ද. ආයෙ කසාදයක් කරගන්න කියල ගෙදරින් අම්මලා අනන්තවත් කියනවා. ලමයෙක් හිටියට නන්දට ආයෙ කසාදයක් කරගන්න මහ අමාරැවක් නෑ. එච්චර ලස්සන කෙල්ලක් තාමත් අහල ගම් හතකවත් නෑ කියලයි ගම්මු තාම කතා වෙන්නෙ. 

පහුවදා සවස හත අට වෙනකොට සිරිසෝම නන්දගෙ ගෙදර වෙනද වගේම ආවෙ තනි රකින්න හිතාගෙන. ඒත් සිරිසෝමගෙයි නන්දගෙයි දෙන්නගෙම හිත්වල පොඩි චකිතයක් තිබුනා. වෙනද වගේ නෙවෙයි ඒක හීන් ලැජ්ජාවක් වගේ.

“හරි  නරකයි මලයා.. උදේ පාන්දරම මටත් නොකියම යන්න ගිහින්“

“අක්කා, මම වෙනදටත් එලියෙ ඉදල යන්නෙ   නොකියමනෙ"

“ඒ වෙනදටනෙ ඊයෙ හිටියෙ ගෙයි ඇතුලෙනෙ, මම උදේ තේ එකක් ඇන්න එනකොට  මලයා ගිහිල්ලා”

ටිකක් වෙලා කතා කර කර හිටිිය සිරිසෝම පහල ඇලට ගියෙ දිය ටිකක් නාගෙන එන්න. ඇලට  බැහැලා  කලුවරේම හෙලුවැල්ලෙන්ම නෑවෙ ඒ වංගියෙ කවුරැත්ම ඇල පැත්තට නොඑන බව දන්න හිංද.

කවදාවත් නැතුව නන්දට එදා හිතුනෙ ඇයි මංදා ඒ රෑ ඇල පැත්තට යන්න. පොඩි දරැවා ගෙයි නිදි අතරෙ හද එලියට යන්තම් පාර පේන හිදා නන්දා ඇල පැත්තට ගියෙ සිරිසෝම මලය එක්ක කතා කර කර ආපහු එන්න හිතාගෙන.

ඇල ලග කුඹුක් ගහට මුවාවෙලා සිරිසෝම නාන හැටි බලන්න නන්දා ටික දවසක ඉදන් මහ ආසාවකින් පෙලුනා.  ඒත් අද යන්නම හිතුනෙ ඊයේ රෑ ඉදල මොකක්දෝ අමුතු හැගීමකින් නන්දගේ හිත තෙරපෙන හිංදා.

හද එලියට දිලිහෙන සිරිසෝමගෙ මවිල් පිරැණු පපුව දිහා බලාගෙන හිටිය නන්දාගෙ ඇග රත් වුනේ සබන් ගාන්න ඇල කන්ඩියෙ ගල් පොත්තට සිරිසෝම ගොඩ වෙච්ච වෙලාවෙ. හත්දෙයියනේ  පිලිමයක් වගෙ නිරැවත් සිරිසෝම ගල උඩ ඉන්නෙ යෝදයෙක් වගෙ. සිරිසෝමගෙ පිරුණු අගට ගැලපෙන දිගු රහසග  නන්දගෙ හිත මත් කලා. නන්දා ඇසිපිය නොසොල්වා බලාගෙන හිටියෙ ඒ වගෙ පිරිමි රැවක් සිරිසෝමගෙ අයියා දයාපාලටවත් නෑ නේද කියල කල්පනා කර කර.

ඇග පුරා සබන් ගාන සිරිසෝම එකවරම දෑතින්ම අල්ලගෙන දිගු රහසගේ සබන් ගාන්න පටන් ගත්තෙ නන්දා ගහමුල හැංගිලා ඉන්න බව නොදැන. දැන් නන්දගෙ ඇස් පේන මානෙම සිරිසෝමගෙ යෝධ ලිගුව කොලොප්පන් කරනවා. නන්දටත් නොදැනීම අත ගියේ ඈත් කරපු චීත්තෙ අස්සනේ යටි බඩ දිහාවට සනීපෙට. යටි බඩ අතතගගා  සිරිසෝමගේ හෙලුව බල බලා  ජිවිතේ කවදාවත් නොවිදපු රසයක් විදින නන්දට කෙදිරි ගෑවෙන්න ගියත්, බැරිවෙලා හරි මල්ලි දැක්කොත් හතර විලි ලැජ්ජාවෙ වැලලෙන්න වෙන හිංදා අතකින් තදින් කට තද කරගත්තා. නන්දගේ  අනිත් අතෙන් යටිබඩේ මවිල් අස්සෙන් ඇගිලි තුඩු ගියේ යෝනි තොල් මැදට. එතකොටත් කකුල් දිගේ බේරෙන තරමේ සෙවල ගලන යෝනි තොල් නන්දා දිව හපාගෙන ඇතිල්ලුවෙ   ඇගිල්ලක් සීරුවට යෝනි තොල් මැදින් ඇතුලටම ඔබාගෙනම.

දෙවන කොටස මෙතනින් බලන්න