සේපාලිකා - 01 කොටස

කව්ද මෙ සේපාලිකා? සේපාලිකා කියන්නෙ මගේ යලුවෙක් ගෙ බිරින්දෑ. යාලුවගෙ නම තමයි නියොමාල්. මන් කොළඹට ආපු මුල් දවස් වල මන් නැවතිල හිටියෙ නියොමල් ගෙ ගෙදර. ඇත්තටම කිව්වොත් ඒක නිවස සන්කීර්නයක්. එහෙ හිටියෙ නියොමාලුයි, සේපාලිකයි එයාලගෙ දුවයි. එයාලා මට හොඳට සැලකුවා. මාත් ටික කලක් එහෙ ඉන්දල වෙනම තැනක් හොයා ගත්තා. ඒ උනත් අපි දෙගොල්ලා ඉන්දල හිටලා හම්බ උනා. එක එක උත්සව වලදි. ඔන්න කලක් ගිහින් මටත් ජොබ් කට්ටකුත් හම්බ උනා කියමුකො. එතකන් අප්සෙට් එකේ හිටපු මට ඒකින් සෑහෙන්න ‍ෆිට් එකක් හිතට දැනුනා. නියොමාලුයි, සේපාලිකායි දෙන්නම උදේට වැඩෙට යනව. දුව ඉස්කොලෙ ගිහින් පස්සෙ හවස් වරුවෙ දිවා සු‍රැකුම් එකක තමයි ඉන්නෙ, හවසට නියොමල් එක්කන් එනකම්. සේපලිකා හවස වැඩ ඇරිල කෙලින්ම ගෙදර එනවා. මන් එහෙ කලක් හිටපු නිසා එයාලගෙ කාල සටහන ගැන පොඩි වැටහීමක් තිබ්බ මටත්.

අම්මල ඔක්කොම දාලා දුර පලාතක තනියම ගෙවන ජීවිතේ හරිම ක‍ටුකයි ටික දවසක් යනකම්. ඒත් ඉතින් ජීවිතේ ඉස්සරහට යන එකක් මිසක් පිටිපස්සට යන එකක් නෙමයි කියල අපේ තාත්තා මට කියල තිබුන නිසා ඒක අදර්ශයට අරන් මන් හිටිය. දවසක් මගෙ ජන්ගම දුරකතනයට ඇමතුමක්.

“හලෝ සුරේශ්?”

“යේස්ස් ස්පීකින්”

“මචන් මන් නියොමාල් උඹ බිසි ද?”

“නැහැ කියන්න නියොමල් “

“මචන් මන් ගෙයක් ගන්න ඉන්නෙ”

“ශා නියමයි නෙ බලලාද තියෙන්නේ ගෙයක්?”

“දෙක තුනක් නම් බැලුවා ගනන් තමයි අවුල”

මූ මගෙන් සල්ලි කීයක් හරි තමයි ඉල්ලන්න හදන්නෙ කියල හිතපු මම, මට උදව් කරපු යාලුවා නිසා දෙපාරක් හිතන්නෙ නැතුව මන්

“උඹට කීයක් විතරද අඩු?” හැබැයි ලෙහෙසියෙන් කාගෙන් වත් උදව්වක් ඉල්ලන එකෙකුත් නෙමේ මූ ඒකත් මගෙ හිතට ආව.

“සල්ලි නෙමේ මෙකයි සීන් එක මට මොර්ගෙජ් එක ගෙවන්න උදව්වටත් එක්ක උඹට මන් රූම් එකක් දෙන්නම් උඹ මට මන්ත්ලි දැන් රූම් එකට ගෙවන ගාන දීපන්.”

“මන් උඹට කෝල් එකක් දෙන්නම් ද ? මට තව කෝල් එකක් එනව වගෙ”

“ඕකෙ ඕකෙ උඹ හිතල කොල් එකක් දීපන් අන්දුරන්නෙ නැති එකකුට වඩා උමබ ට රූම් එක දෙන්න මන් කැමතියි.”

“හරි හරි මන් උඹට කෝල් කරන්නම් බායි!!”

මන් පත් උනෙ මාරම අපහසුතාවයකට. ෆැමිලි එකක් ඉන්න තැනක බැන්දපු නැති මන් වගෙ පොරක් සෙට් වෙන එක හෙනම කේස් වැඩක් කියල මට තේරුනෙ මන් එහෙ හිටපු මුල් දවස් වල. මටත් එයායෙක් ලමයෙක් හිටියනම් අවුලක් නැහැ. ඒත් මට සැලකිල්ලෙන් කිසිම අඩුවක් උනේ නැහැ. නමුත් මට මොකද්දෝ අමුත්තක් දැනුනා. කොහොම හරි ඉතින් මන් එකන්ග උනා වැඩේට.

ඒක තට්‍ටු දෙකේ ගෙයක්. පල්ලෙහා හෝල් එකයි, කිචන් එකයි, රූම් එකකුයි, උඩ රූම්ස් දෙකකුයි රුපවහිනිය බලන කැල්ලකුයි තිබ්බ.

“උඹ පල්ලෙහ රූම් එක ගනින් ඒකට සෙපරට් එන්ට්‍රන්ස් එකක් තියෙනව.”

කාමරේ නම් හොඳයි වරදක් නැහැ. හැබැයි බාත් රූම් එක නම් තියෙන්නෙ වෙනම.

උඩ මාස්ටර් බෙඩ් රූම් එකෙ තම්යි කමරේට ම බාත් රූම් එක තියෙන්නෙ.

“අනේ තැන්ක්ස් සුරෙශ් ඔය එන්න ඩිසය්ඩ් කරපු එක නැත්නම් මෙතන නොදන්න කෙනෙක් දාගන්න බැහැ නෙ අපිට.” එහෙම කිව්වෙ සේපාලිකා. 

“යු අර් වෙල්කම්” මන් කිව්ව.

ඔන්න ඉතින් මාත් හෙමිට බඩු ටික ඇදගෙන අවා.

මාසයක් දෙකක් ගෙවිලා ගියෙ මට නොදැනෙන්නමයි. මන් එහෙ හිටියට කන්නෙ පිටින්. ඒක මන් කලින්ම නියොමල් ට කිව්ව. ඌත් ඒකට කැමති උනා.

ටික කලක් ඔහොම ගෙවිලා යද්දි මට නිකම් අමුතු හැන්ගීම් පහල වෙන්න ගත්තා සේපාලිකා ගැන. එහෙම උනෙ මගෙ තියෙන වැරද්ද කට මිසක් එයාගෙන් ඒකට අනුබලයක් ලැබුන නිසා නෙමේයි. සේපාලිකා ට වයස එතකොට 42 විතර මට 26. මන් පොඩි කාලෙ ඉන්දලම හරිම ආසවකින් හිටියෙ මට වඩා වයසින් වැඩි එයායෙක් එක්ක නිදා ගන්න. කෙල්ලො දාගෙන හිටියත් උන්ගෙන් ආතල් එකක් ගන්න වදින්න ඕන නිසාත් ලබෙන්නෙත් බොහොම පොඩ්ඩක් නිසාත් කෙල්ලෙක් දාගෙන සැපක් ගන්න මට හිතක් තිබුනෙ නැහැ. සේපාලිකා ටිකක් කොටයි 5’4″ විතර මන් නම් 6″. එච්චර මහත නැහැ. ලමයෙක් ඉන්නව කියල කියන්න බැහැ එක පාරට දැක්ක ගමන්. එච්චර සුදු නැහැ. හැබැයි කලු ත් නැහැ. මගෙ පිස්සුව කොච්චර ද කියනවනම් මන් ‍රැ ට නිදා ගන්නෙත් උදේට නැගිටින්නෙත් සේපාලිකා ගැන සිහින මවමින්. මන් දස අතේ කල්පනා කර කර හිටියෙ කොහොම ද මේකට සෙට් වෙන්නේ කියලා. මට පොඩි එක චාන්ස් එකක් වත් ලැබුනෙ නැහැ. නියොමල් කරයත් තද නීති කරයා. ඌ එයාට හෙන නීති දාල තිබ්බෙ. කොටින්ම එයා කොන්ඩෙ කපන්නෙත් උගෙන් අහල. මට දැන් එන්න එන්නම සික් කටවත් කියන්න ත් බැහැ. යකො මූ උදව් කරපු යලුවා ගෙ එයාට ගහන්න ට්‍රයි කරනව කියල මාව කොන් කරයි නෙ.

ඔහොම ඉන්දෙද්දී ඒ ගොල්ලා පොඩි පීක්නික් එකක් යනව මටත් එන්න කිව්වා. මාත් ඉතින් සෙනසුරදා ගෙදර නිකම්ම නිකම් වේලි වේලි ඉන්න නිසා මත් සෙට් උනා යන්න. නියොමල් වැඩිය රහ මෙර පානයට නැහැ. දහම් පාසල් ට්‍රිප් එකක් වගෙ එකක් බව මන් දැනැන් හිටියත් සේපාලිකා යන නිසා මන් කැමති උනා.ඔන්න ඉතින් අපි ගිහින් පොඩ්ඩක් වට පිට සිරි බලන ගමන් මත් හිතුවෙ පොඩි ටෝක් පාරක් දාන්න සේපාලිකා එක්ක. ඒත් වැඩෙ එච්චර ලෙහෙසි උනෙ නැහැ. චුට්ටක් කතා කරද්දි එක්කො නියොමල් කරයා එනව නැත්නම් දුව එනව. පොඩි පොඩි පෙට් ටෝක් ඇරෙන්න කිසිම කිසි අප්ප්‍රෝච් එකක් දන්න බැරි උනා. අපි කතා කරේ නැහැ කියන්න පුලුවන්. නියොමාල් කරයා උනත් හුඟක් මත් එක්ක හිටියෙ. මන් හිතන්නෙ ඌ හිතුවා මට බොරින් වෙවි කියලා ඒ නිසා ඌ ඉඩ ලැබෙන හැම වෙලාවකම මාත් එක්ක හිටියා. ආ මට කියන්න බැරි උනා නේ එදා සේපාලිකා ඇදන් හිටියේ ස්කිනි එකක් වගෙ එකක්, සැරින් සැරෙ එයාගේ බ්‍රෙසියර් එක ස්ට්‍රිප් එකත් පේනවා. මන් කොහොමහරි ඒ වගෙ වෙලාවක එයාගෙ ෆොටො එකක් ගත්තා. කොහොම හරි ගෙදර ඇවිල්ලා දන්න ශිල්ප දාලා ෆොටො එක එඩිට් කරා එයාගේ විතරක් වෙන්න. ඊට පස්සෙ මාස ගනනක් යනකම් උදේට හවසට ඒක බලල අනේ මේ බෙල්ල අනේ මේ අත් දෙක ඉම්බින්න අවස්තාවක් එන්නෙ කවද්ද දෙවියනේ කිය කිය තමයි මන් හිටියෙ.

හැම දාම මනෝ පාර දැම්මට හරියෙන්නෙ නැති නිසා මේ වැඩේ ඉස්සරහට ගෙනියන්න පුලුවන් විදියක් ගැන ප්ලෑනක් ගහන්න හිතුව. මගෙ ප්ලෑන උනේ එයාගෙ mobile phone එකට මිස් කොල් එකක් දෙන්න. ඊට පස්සෙ අනෙ සොරි මන් මේ වෙන කෙනෙකුට ගන්න හැදුවේ කියලා පොඩ්ඩක් කතාවට අල්ලගන්න හිතුවෙ මන්. කොටින්ම කිව්වොත් මන් කොලේක ලියගත්ත එයා දෙන්න පුලුවන් උත්තරයි මන් ඒව බේස් කරල අහන්න ඔන ප්‍රශ්නයි. මන් ඔ‍ෆිස් එකෙන් මගෙ මොබයිල් එකින් දුන්න මිස් කෝල් එකක්. එක පාරක් රින් කරල කට් කරා. අපහු එයා කෝල් කරවිද කියල බලන්න. විනඩි 5 හිටියා…. නැහැ, පැය බාගයක් හිටිය…නැහැ,….පැයක් හිටිය ඒත් නැහැ. කොහොම හරි මගෙ පලවෙනි උත්සාහෙ අසර්තකයි.

ඊට පස්සෙ මොකොද කරන්නෙ කියල හිත හිත ඉන්දෙද්දි ඔන්න පොඩි එකා ගෙන් දැනගන්න හම්බ උනා එයාගෙ උපන්දිනේ දවස. හරි එදාට කොල් එකක් දෙනවා. හදිසියෙ හරි මිනිහ ට කිව්වත් මන් කතා කරා කියලා, බර්ත් ඩෙ එකට විශ් කරා කියලා නියොමාල් ට මට මුකුත් කියන්න බහැනෙ. මන් හිටියේ දින ගැන ගැන.

ඔන්න ඒ අනගි දවස උදා උනා. අම්මෝ හරියට කල්පයක් වගෙ මට නම් මේ දවස එනකම් ඇඟිලි ගැන ගැන හිටියෙ. ඊට පස්සෙ ලන්ච් වෙලව එනකම් ඉඳල දුන්න ඕන එකක් වෙන්න කියල කොල් එකක්.

“යෙස් සුරෙශ්” ඒ මදුර මනෝහර කටහඬ.

“හැපි බර්ත්ඩේ!”

“වාව් තැන්ක් යු!! හව් ඩු යු නෝ?”

“අ ලිට්ල් බර්ඩ් ටොල්ඩ් මී…”

මිනි කින්කිනි හඬින් එයා හිනා වුනා.

“නියොමාල් ටත් අමතක වෙච්ච මගෙ බර්ත්ඩේ එකට ඔයාට මතක් උනෙ කොහොමද?”

“ඒව ඔයාට වැඩක් නැහැ නේ, ඔන්න එහෙනම් හවසට කේක් කැල්ලක් ඕනෙ හරිද?”

“මොන කේක් ද අනෙ මේ වයසක අපිට?”

“කව්ද කියන්නේ වයසයි කියල? මට නම් පේන්නෙ නැහැ එහෙම එකක්”

එයා ඒකට මුකුත් කියන්න කලින් මන් තව බටර් ගාන්න හිතුව. 

“ඔයා වයසයි හිතන්න එපා අනේ.. බබෙක් ඉන්නවද කියලවත් පේන්නෙ නෑ”

“ඇත්තටම?”

වැඩෙ හරි බටර් පාර ගා ගත්ත. දැන් ම අත හරින්න හොඳ නැහැ. මන් හිතා ගත්තා.

“මම විතරක් නෙවේ.. හැමෝම එහෙම හිතනවා ඇති”

“ඒ උනාට නියොමාල් නම් කියන්නෙ අපි දැන් වයසයි කියල නෙ”.

“කවුරු මොනව කිව්වත් කන්නාඩිය ඉස්සරහට ගියහම ඔයට හිතෙනව ද ඔය වයසයි කියල?” එයා නැහැ කිව්වොත් මන් පරදින නිසා ඒකට උත්තරෙ මන් ම දුන්න අය දෙන්න කලින්..

“නැහැ නේ?”

“මම දන්නෑ අනේ.. නයෝ මට කිව්වෙ එහෙමනේ”

“එහේම හිතන්න එපා හිතන්න නියොමල් කිව්වට මන් තාම තරුණයි, සුරෙශුත් කිව්ව නෙ කියල හිතන්න.” නියොමල් ට වඩා මට ඇස් පෙනවා නේ කියල කියන්න හිතුවත් මන් එහෙම කිව්වෙ නැහැ දැන්ම හබියව ලෙට් ඩොව්න් කරන්න හොඳ නැහැ කියල 

“බලමු කෝ”

“බලමු නෙමේ එහෙම කරන්න වයසට යන්න හදිසි වෙන්න එපා”

වැඩිය පෙරන්නත් හොඳ නැහැ කියල මට හිතුන.

“ඔකෙ දෙන් විශ් කරන්න කතා කරෙ එහෙනම් හවසට කේක් කෑල්ලක් එවන්න ඔකේ?”

“කියන්න කො කව්ද කිව්වෙ කියල”

“හීනෙන් ඇවිත් රහසින් කිව්වේ”

“ආ ඇත්ත ද”

එහෙම කියල ආපහු එයා හිනා උනා. මට නම් එතකොට උන් හිටි තැන් අමතක වෙනව.

“එහෙනම් මම තියන්නම් සේපාලි..” කියල මන් තිබ්බ.

වැඩේ හැටියට හවස කෙක් කැල්ලක් ලබෙන්න ඔනෙ. මන් හිත ගත්තා අද පරක්කු වෙල යන්න ඔනෙ. ඒක මිස් වෙන්න. නැත්නම් නියොමල් තම කෙක් එක අරන් මූසලය වගෙ එන්නෙ. මට හෙටත් කොල් කරන්න

එදා හවස වඩියෙන් වඩ කරල ඩිනර් අතරෙ ලවට වගෙ ඩ්‍රින්ක් එකක් දාලා එහෙ මෙහෙ චාටර් වෙල ‍රැ 11 විතර ගියා ගෙදර. කට්ටිය බුදි. මත් නිදා ගෙන කලින්ම ඇහරිල ගෙදරින් පිට උනා. දවල් වෙලා කොල් එකක් දෙනව කියල හිත ගෙන.

“ඔබ ලඟ ඉන්න ලඟ ඉන්න මගෙ වාසනා…”

මෙන්න මගෙ මොබයිල් එක වදිනවා. වෙන කව්ද ඉතින් මගෙ කෙල්ල සෙපාලිකා.

“සුරෙශ් කොහොමද? ඔයා බිසි ද?”

“බිසි උනත් ඔය කොල් කරොත් කොහොම හරි කතා කරනවා”

“ආආ ඒ මොකොද ඒ?” කියලා එයා හිනා උන. මට හිතුනා ඒක දැන්ම සැර වැඩි කියල.

“නැහැ ඉතින් ඔය මාගෙ රූම් එකෙ ඔනර් නේ හදිසියෙ යන්න එහෙම කිව්වොත්”

“අනේ අපි එහෙම යන්න කියන්නෙ නැහැ, ඔයා ගියොත් මිසක්”

“ඒක නෙමේ ඊයෙ හවස කොහෙද ගියෙ? කවුරු හරි සෙට් උනාද කෙල්ලෙක්?

“පිස්සුද අනෙ පොඩි වැඩක් සෙට් උනා ඒක කර කර හිටියා දන්නෙම නැතුව රෑ උනා ගෙදර එද්දි 11 ට විතර ඇති ඔය නම් නිදිත් ඇති නියොමල් ව බදා ගෙන”

“වැඩෙමයි එයාව බදා ගන්න මන් කෙක් එක ගෙනිච්චහමයි එයාට මතක් උනෙ මගෙ බර්ත්ඩෙ එක”

“ආආ කෙක් කිව්වහම්යි මතක් උනෙ කෝ මගෙ ශෙයාර් එක?

“ඉතින් ගෙදර එන්න එපයි කෙක් කපන වෙලාවට මන් උදෙත් බැලුව කාර් එක නැහැ දැන ගත්ත උදෙන්ම ගිහින් තමයි කියල”

කොහොම හරි එදා අපි දෙන්න කතා කරා පැය බාගයක් විතර. ඔය අතර තුරෙ මන් නියොමල් ට එයාගෙ බර්ත්ඩෙ එක අමතක වීම මර්කට් කරල ලකුණු 2 3 දාගෙන පොර උනා. මන් එයාට කිව්ව එදා හවස අන්වා ගෙදර එන්නම් කියල කෙක් තියන්න කියල.

එදාත් මන් ගෙදර ගියෙ ‍රැ වෙලා. උදේ පාන්දර ගෙදරින් පිට උනා. එයා කොල් එකක් දෙන්න කලින් මන් දුන්නා.

“සොරි සේපාලිකා ඊයෙ එන්න ඔන්න මෙන්න තියල බොසා වැඩක් දුන්න නෙ අද උදෙ 9 ට කලින් දෙන්න කියල”

“හරි වැඩෙ නෙ ඊයෙ අපෙ තව ෆ්‍රෙන්ඩ් කෙනෙක් අවා නෙ කෙක් ඉවරයි නේ”

වැඩේ හරි දැන් තම්යි නියම චාන්ස් එක.

“ආආ ඒවා හරියන්නෙ නැහැ, මම නෙ ඔයට ඉස්සෙල්ලම විශ් කරෙ මට ඕනමයි”

පටන් ගත්ත පොඩි වලියක් බොරුවට. එයාට දැන් වැඩේට ගිල්ටි. කොහොම හරි එදා අපි දෙන්නා කත කරා පැයක් විතර. දැන් දැන් වැඩෙ නැගල යනව කියල මට තෙරුනා. මට දැන් දනගන්න ඕන උන මෙකි මට කතා කරන බව නියොමල් දන්නවද කියල. ඒකටත් මන් ගැටයක් ගහල වැඩේ සුවර් කරගත්තා. කොහොම හරි කතාව අස්සෙ ෆෙස් බුක් එඩ්‍රස් එකත් ගත්තා.

එදායින් පස්සෙ කතා කරන්න ටොපික් එකක් තිබුනෙ නැහැ. හැමදාම කෙක් ඉල්ලල චාටර් වෙන්නත් බැහැ නේ. ඊට පස්සෙ දැම්ම ෆෙස් බුක් එකින් ‍ෆ්‍රීන්ඩ් රික්වෙස්ට් එකක්. අනේ මෙන්න එක්සෙප්ට් කරල දවස් 3 ට පස්සෙ. එද ඉදන් මන් බලන් හිටිය එයා ඔන්ලයින් එනකම්. මුලින් මුලින් හයි හුයි විතරක් කිව්වට චැට් වැඩේ නැගලම ගියා. අන්තිමට කලක් ගියහම හැමදාම ‍රැට අඩුම ගනනෙ විනාඩි 5 වත් චැට් කරනවමයි. එයා ටෙලි ඩ්‍රමා බලන ගමන් තම්යි මත් එක්ක චැට් කරෙ. එයාට තිබ්බ ලොකුම ප්‍රශ්නය ඇයි මට කෙල්ලෙක් නැත්තෙ කියන එක. මන් කිව්ව ගෙදරින් හොයල දෙන එහෙකට කැමති වෙනවා මට කිසි හදිසියක් නැහැ කියලා. මන් කොහොම හරි එයාගෙ හොඳ පොතට ඇතුලු උනා කියල මට තෙරුනා කලක් යද්දී.

මන් ආසම දවස උනෙ සිකුරදා. මොකොද එදා තමයි එයා මත් එක්ක වැඩියෙන්ම චැට් කරන්නෙ. මාත් සිකුරදා එනකම් තමයි බලන් ඉන්නේ.

මාසයක් දෙකක් විතර අපි විවිධ මාතෘකා ගැන කතා කරා. අන්තිමෙදි ප්‍රෙමය විවාහය වගෙ සෙන්ටිමෙන්ටල් ගනයේ එවත් ගැන කතා කරන්න පටන් ගත්තා. එයාගෙ පලවෙනි ප්‍රේමය ට ගෙදරින් විරුද්ධ වෙලා අන්තිමට සැහෙන්න පරක්කු වෙලා තමයි බැඳල තියෙන්නෙ. ඒ වගේම නියොමාල්, එයා මාත් එක්ක මෙහෙම චැට් කරන බව දන්නෙ නැති බවත් මන් දැන ගත්තා.

දැන් දැන් සිරාවට ම අපි දෙන්නාගේ චැට් එක නැගලම යනවා. ඔය අතරෙ මන් ඇහුව

“ඔයාගෙ personal life එක කොහොමද?”

“මොකක්?”

“හව් ඉස් යුර් සෙක්ස් ලයිෆ්?”

“ඇයි එහෙම අහන්නෙ?

“නිකම්, කියන්නකෝ”

නමුත් මට ඒකට උත්තරේ එදාම ලැබුනෙ නැහැ.මන් පොඩි වැඩී කිව්ව එවා ගැන දැන ගන්න.

තව ටික කලක් ගිහින් මන් මෙන්න මේ ටික දැන ගත්තා.

1.නියොමල් පරම්පරික විදියට ඇඳ මත හැසිරෙන්නකි.

2.හැමදාම එකම විදියට වැඩේ කරල අනිත් පැත්ත හැරිල නිදා ගනී.

3.දැන් දැන් එක් වීමේ වාර ගණනත් අඩුයි.

4.කිසිම දිනක “ඕරල් සෙක්ස්” කර නැත.

දැන් දැන් අපි අතර වෙන කතා අතිශයින් ම වැඩිහිටියන් ට පමණයි ගණයේ ඒවා. 

“අපි දවසක ලන්ච් වලට එලියට යමු” මන් දවසක් කිව්ව

“ඒ මොකොද?”

“මන් අසයි ඔයගෙ මුහුණ බලන් කතා කරන්න”

“පිස්සුද කවුරු හරි දැක්කොත්?”

“ඒක ද බය? මේ අපෙ ගම නෙමෙයි නෙ කවුරු දකින්නද?”

“එහෙනම් ඊලග සිකුරාදා යමු”

කොහොම හරි මන් එයාව කැමති කරව ගත්තා.

මේකෙයි ප්ලැන එයා එයාගෙ කාර් එකින් එනව ශොපින් මොල් එකට, පස්සෙ යනව ඒක ඇතුලට. මන් අනිත් පැත්තෙ කාර් පාර්ක් එකේ වහනේ නවත්තගෙන ඉන්නව මෙයා ඇවිත් නගිනව අපි දෙන්න යනව. ආපහු ඇවිත් මෝල් එකෙ බස්සනව එයාව. මන් එක ඉල්ලීමක් කරා එයාගෙන් එදාට ඇග පේන්න හොද සාරියක් ඇදන් එන්න කියලා.. මුලදි බෑ කිව්වත් පස්සෙ හා කියලා එයා එකඟ උනා. ඔන්න ඒ උදාතර දවස උදා උනා. වට පිට බලල ඇවිත් නැග්ගා මගෙ කාර් එකට. මන් ටික වෙලවක් එයාගෙ දිහා බලන් හිටිය. අත් නැති , තන් දෙක ලගට කොට හැට්ටෙකුයි transparent සාරියකුයි ඇදලා.. සේපාලිව දැක්ක ගමන් මට පිස්සු වගේ.පට්ට කඳ.සේපාලි ඇඳලා හිටියේ රතු පාට සාරියක්.කළු පාට අත් නැති හැට්ටයක් එක්ක.හැට්ටේ ගොඩක් කොට එකක්.සාරියත් hip එකට ඇඳල තිබුනේ.සේපාලිගේ සුදුම සුදු බඩ රතු පාට සාරිය අස්සෙන් පේනකොට ඉවසා ගන්න බැ.සේපාලිගේ බුරිය ලිඳක් වගේ.පපුව පිම්බිල.සේපාලි car එකට නගින්න ඇවිත් අපහු හැරුන බෑග් එක අමතක උනා අරන් එන්නම් කියල.ෂා…එතකොටයි දැක්කේ සේපාලිගේ කළු දිග කොන්ඩ් ඉන ගාවට වෙනකන් කඩන් වැටිලා.තට්ටම් දෙක උඩ පහල යනවා තාලෙට.මට current වැදුන වගේ.

“මොකොද බලන්නෙ කන්න වගේ?”

“ලස්සන” 

“අනේ යන්න සුරෙශ් මොන ලස්සනක් ද නාකි මගෙ?” 

“ලස්සන නැත්නම් මන් ඔයාව ලන්ච් එහෙකට එක්කන් යාවිද?” 

“ඇත්ත ට ම සෙපාලිකා ඔයා අද හරිම ලස්සනයි” 

“යමු අනේ මෙතන ඉන්න බැහැ” 

“ඔකෙ ඔකෙ අපි යමු” 

“කොහෙද අපි යන්නෙ?” 

“ම් ම් ම් අපි යමු ***** එකට” 

“මන් දන්නෙ නැහැ ගිහින් ඉකමනට එමු” මන් කියපු රෙස්‍ටුරන්ට් එකට එන්නෙ කපල්ස් විතරයි. ඒක සේපාලික දැනන් හිටියෙ නැහැ.අපි ගිහින් කෑම ඔඩර් කරල ඉන්න අතරෙ මන් එයාගෙ අතින් ඇල්ලුවා. ටිකක් බයෙන් වට පිට බැලුවත් අත අහකට ගත්තෙ නැහැ. මන් එයාගෙ අත අරගෙන පිටි අල්ලට කිස් එකක් දුන්නා. එයා ඒ වෙලවේ මගෙ දිහා බලලා දාපු බැල්ම මට අදටත් හොඳට මතකයි. “මට ඔයාගේ ඔය මුහුන දිහා ඕන තරම් වෙල බලන් ඉන්න පුලුවන් සේපාලිකා”

“ඇත්තට? කවද ඉඳලද?” 

“ඔයාව දැක්ක මුල් දවස ඉඳල” “

අනේ මන් දන්නේ නැහැ සුරෙශ් මෙවා කොහෙන් කෙලවර වේවිද කියල සුරෙශ්”

“මන් බැඳපු ගැහැනියෙක්, මට ළමයකුත් ඉන්නවා” 

“අපි මේ අවස්ථාව ගැන විතරක් හිතමු සේපලිකා, මට ගොඩාක් සතු‍ටුයි ඔයාව මේ වගෙ මුන ගැහිල කතා බහ කරන්න ලැබීම ගැන” 

“මට බයයි සුරෙශ් කවුරු හරි දැක්කොත් එහෙම? මටයි හොඳ නැත්තේ සුරෙශ්, ඔය නම් කොල්ලෙක් නෙ ඔයාට මොකොද” 

“මන් එහෙම හිතන්නෙ නැහැ සේපලිකා ඔයට ප්‍රශ්නයක් වෙන කිසි දෙයක් කරන්න මන් ඔයාට බල කරන්නෙ නැහැ” 

“අනේ සුරෙශ් මීට පස්සෙ අපි මෙහෙම හම්බ නොවී ඉමු ප්ලීස්, මට බැහැ නියොමාල් ට ද්‍රොහි වෙන්න”

“ඒ කියන්නෙ ඔයාට ඕනෙ මගෙන් ඈත් වෙන්න ද?” 

“අනේ එහෙම නෙමෙයි සුරෙශ් මට දුවෙක් ඉන්නව මන් කොච්චර අදර්ශමත් වෙන්න ඕනෙද?”

“ඕකේ ඕකේ අපි එහනම් ටක් ගාලා කාලා යමු”

එතකොටම අපි ඔර්ඩර් කරපු කැම ලැබුනා අපි කාලා බිල් එක ගෙවලා එලියට ඇවිත් කාර් එකට නැග්ග.

“ඔයා වෙනදට ත් ලන්ච් ගන්නෙ මෙතන ද?” 

“අපෝ නැහැ මන් මොනව හරි අරන් පාර්ක් එකක් තියෙනව එතන ඉදන් කුරුල්ලො බල බල කනව” 

“කුරුල්ලොද කිරිල්ලියොද?” එයා හිනහ උනා. 

“අපෝ ඇති යන්තම් ටිකක් හින උනා, මෙච්චර වෙලා අඬ අඬ නෙ හිටියෙ” 

“අඬන්න තමයි වෙන්නෙ නියොමල් ට අරාන්චි උනොත්” 

“හරි හරි යන් මන් ඒ පාර්ක් එකත් පෙන්න ගෙන මන් ගිහින් දන්නම් ඔයව මෝල් එකෙ කාර් පාර්ක් එකට”

ඒ පාර්ක් එක හරිම ලස්සනයි. ඒකේ පොඩි විලක් තියෙනව තාරවො එහෙමත් ඉන්නව හරිම නිස් කල්න්ක තැනක්.

“ශා හරිම ලස්සනයි නේද?”

“හ්ම් යමුද පොඩ්ඩ්ක් වටයක් ඇවිදින්න”

“හා යමු” අපි දෙන්නා බැහැල ඇවිදින්න ගියා. මන් එයාට මගෙ අත දුන්න අය මගෙ අත තද කරල ඇල්ලුව. හෙමින් හෙමින් ඇවිද ගෙන ගියා අපි. අපි දෙන්න ට දෙන්නා මුකුත් කතා කරේ නැහැ. ටිකක් ඈත ට ඇවිදන් ගිහින් ලොකු ගහක් යට තිබුන ගාර්ඩ්න් සීට් එකේ වඩි වුනා. මන් අත අල්ල ගෙනම එයාගේ මුහුන දිහා බැලුව. එයා ලොකු හුස්මක් අරන් පිට කරා. ඒ ගමන් මන් එයාගෙ කම්මුලට කිස් එකක් දුන්නා. එයා එස් ඇරල මගෙ දිහා බැලුවා. මන් එහෙම්මම එයාගෙ ලිප්ස් කිස් කරන්න ගත්තා. එයා පිස්සුවෙන් වගෙ මගෙ ලිප්ස් උරන්න ගත්තා. මත් එයාගෙ උඩු තොලයි යටි තොලයි මාරුවෙන් මරුවට ඉ රුව පස්සෙ මන් මගෙ දිව එයාගෙ කට ඇතුලට දැම්ම එයා පොඩි එකෙක් ටොපියක් සුප්පු කරනව වගෙ උරන්න ගත්තා. එයාත් එයාගේ දිව මගෙ කට ඇතුලට දැම්ම මාත් ඒක හොඳට සුප්පු කරා. ඒ ගමන් මන් එයාගෙ තන් දෙක මරුවෙන් මරුවට මිරිකුවා. එයා තදින් හුස්ම ගන්නව මට තේරුනා හොඳට. එයා ගෙ දකුණු අත මගෙ බෙල්ල වටෙ දාල මාව තදින් බදා ගත්තා.මන් එයාගෙ ස්කිනි එක අස්සෙන අත දාන්න හැදුවත් එයාගෙ අනිත් අතින් මගෙ අත එහට කරා. කිස් එක නවත්තන්නෙ නැතුව “අහ්ම් අහ්ම් ” කිව්වා. මන් සාරි පොට අස්සෙන් අත දාලා සුදු බඩයි බුරියයි අත ගෑවා. එහෙම කරද්දි එයා දඟලන්න ගත්තා. ආපහු එයා මගෙ අත අහක් කර ගත්තා. මෙච්චර වෙලා එකක් වෙලා තිබුන අපෙ ලිප්ස් ආපහු වෙන වුනා.

බාගෙන කන්න තියෙන වල ඉහ ගෙන කන්න ඕනෙ නැති නිසා 

“අපි යමු සේපාලි” 

 “හ්ම්”.

අපහු කාර් එකට නැග්ගහම මන් එයාට කිව්ව.

“මට තව එක දෙයක් කරන්න ඉඩ දෙන්න”

“මොකක්ද?”

“මෙන්න මේක”

එහෙම කියල මන් එයාගෙ අත බදාගෙන එයාගෙ අත වටෙම කිස් කරා. ඒක ඇවිල්ල මන් සැහෙන කලක් බලන් හිටපු දෙයක්.

ඊට පස්සෙ මන් ගිහින් එයාව මෝල් එකෙ කාර් පාර්ක් එකින් බස්සල මන් අපහු මන් වැඩට ගියා.

ටිකකින් මට එනව එස් ම් එස් එකක්. 

“තැන්ක්ස් 4 ඩ ලන්ච් ඇන්ඩ් ඩ රෙස්ට් “ මත් රිප්ලයි කරා 

“යු අර් වෙල්කම් හොප් දිස් වොන්ට් බී ද ලාස්ට්” කියල.

2 කොටසින් හමුවෙමු